Að vera eða að vera ekki?

 

Sú var tíðin

að ég rembdist

eins og rjúpan við staurinn

við að vera eitthvað.

 

Þá var ég aldrei neitt,

nema sýndarmennskan

og ein stór vonbrigði.

 

Það var ekki fyrr

en ég gafst upp

og hætti að rembast

að mér opinberaðist

að í sjálfum mér

væri ég svo sem ekki neitt,

en þó endanlega dýrmætur

í augum Guðs

að mér fannst ég verða eitthvað,

vera einhvers virði.

 

Þá fyrst fór ég

að hafa eitthvað fram að færa.

 

Þá fór ég að geta

gefið eitthvað

af mér.

 

"Því að mátturinn

fullkomnast í veikleika" (II.Kor. 12:9)

                                  (Sigurbjörn Þorkelsson, úr dásamlegri ljóðabók SVALT, útg. 2007)

Mæður

Mæður eru demantar,

perlur sem umvefja okkur,

eru okkur sem vísdómsvegur

í kærleika og ást. 

Allar stjörnurnar á himnum

eru ljós frá þeim

og öllum sem við elskum

og komnir eru heim til Guðs,

og taka utan um okkur alla daga.

                                          (ÞIS 03.08)